Omurga Enfeksiyonları
Omurga enfeksiyonları, nadir olmakla birlikte, son derece yıkıcıdır ve uygun şekilde tedavi edilmezse spinal instabiliteye, parapleji dahil nörolojik hasara ve ölüme yol açabilir. Omurları içeren omurga enfeksiyonlarına vertebral osteomiyelit denir. Diskin enfeksiyonuna diskit denir; Spinal kanal içinde irin ile enfeksiyona epidural apse denir. Çoğu zaman, hastalar bu klinik durumların sadece bir veya ikisiyle başvururlar, ancak bazı hastalar bu üç varlığın hepsiyle birlikte bulunur ve genellikle aşırı derecede hastalardır. Omurga enfeksiyonlarına bakteriyel enfeksiyon, mantar veya tüberküloz neden olabilir. En sık görülen şekli olan piyojenik (bakteriyel) vertebral osteomiyelit insidansı 250.000'de 1 olarak bildirilmektedir ve en sık torakolomber omurga bölgesinde görülmektedir.
Nedenleri
Omurga enfeksiyonlarının en yaygın nedeni, vücudun başka bir bölgesinden kan dolaşımı yoluyla başka bir enfeksiyonun yayılmasıdır. İdrar yolu enfeksiyonları veya yara enfeksiyonları, spinal enfeksiyonun en sık görülen kaynağıdır. Spinal enfeksiyonlar yaşlı hastalarda, önemli tıbbi sorunları olan hastalarda (diyabet vb.) ve bağışıklığı baskılanmış hastalarda (nakil hastaları) çok daha yaygındır. Başlangıçta enfeksiyon, vasküler akışın azaldığı vertebral end plate yakınında başlar. Bir kez yayılmaya başlarsa, vertebral end plate'in tamamı enfekte olur; enfeksiyon daha sonra diske ve bitişik omurların end platelerine yayılır. Enfeksiyon tedavi edilmezse, kemiğin büyük bir bölümünü yavaş yavaş aşındırır, bu da omurganın dengesini bozabilir ve nörolojik yapıları tehlikeye atabilir.
Belirtileri
Sırt ağrısı, torakolomber omurga enfeksiyonu olan hastaların en sık görülen semptomudur. Hastalar genellikle dinlenme veya geleneksel önlemlerle geçmeyen gece ağrısının yanı sıra dinmeyen ağrıya da sahiptir. Hastalar genellikle sırt sertliğine ve hareket açıklığına sahip olacaktır. Enfeksiyon ilerlemişse ve nörolojik kompresyon veya tahrişe neden oluyorsa hastalarda zayıflık veya uyuşukluk olabilir. Ek olarak, hastalarda diğerlerinin yanı sıra düşük dereceli ateş, titreme, gece terlemesi, yorgunluk, halsizlik ve/veya iştahsızlık gibi yapısal semptomlar olabilir.
Fizik Bulgular
Omurga enfeksiyonu olan hastalarda fiziksel bulgular sınırlıdır. Hastaların ateşi olabilir veya olmayabilir. Hastalar, lomber hareket açıklığında azalma ile hassasiyet ve spazm gösterebilir. Spinal enfeksiyon ilerlemiş ve nörolojik kompresyon veya tahrişe neden olmadıkça nörolojik muayene genellikle normal olacaktır.
Görüntüleme çalışmaları
Omurganın düz röntgeni, end plate erozyonu ve yıkımının ince belirtilerini gösterecektir, ancak bu genellikle bir piyojenik enfeksiyonun ilk 1-3 haftasında belirgin değildir. Bir omurga enfeksiyonu için en hassas görüntüleme testi, gadolinyum içeren bir manyetik rezonans görüntüleme testidir (MR). Bir MR testi ayrıca enfeksiyonun şiddetini ve kapsamını ve spinal kanalı (epidural apse) içerip içermediğini de tanımlayabilir. Tüberkülozun neden olduğu spinal enfeksiyonlar, bakteriyel enfeksiyonlardan farklı bir radyografik görünüm gösterir; tüberküloz enfeksiyonları öncelikle vertebra gövdesini etkiler ve genellikle diski etkilemezken, piyojenik vertebral osteomiyelit tercihen end plate ve intervertebral diski tahrip eder.
Laboratuvar testleri
Omurga enfeksiyonlarını teşhis etmek için sıklıkla laboratuvar testleri kullanılır. Bir enfeksiyon değerlendirilirken rutin olarak diferansiyel, bir C-reaktif protein (CRP) ve eritrosit sedimantasyon hızı (ESR) ile tam bir kan sayımı (CBC) istenir. Çoğu durumda, hastalar yüksek bir beyaz kan hücresi (WBC) sayımı gösterecektir. Yüksek WBC'si olmayan omurga enfeksiyonu olan hastalarda hemen hemen her zaman anormal derecede yüksek CRP ve ESR testleri olacaktır. Enfeksiyonun antibiyotiklerle etkili bir şekilde tedavi edilip edilmediğini izlemek için seri laboratuvar testleri de kullanılabilir. Tüberkülozu test etmek için bir PPD cilt testi de yapılmalıdır.
Teşhis
Bir omurga enfeksiyonunun teşhisi genellikle gecikir, çünkü öncelikle erken belirtiler ve semptomlar belirsizdir ve klinisyenler başlangıçta bundan şüphelenmezler. Şiddetli ağrı, gece ağrısı, ateş, titreme, gece terlemesi, kilo kaybı gibi enfeksiyon veya tümör düşündüren belirtiler olan hastalar, tanıyı doğrulamak için görüntüleme ve laboratuvar testleri ile uygun şekilde değerlendirilmelidir.
Tedavi seçenekleri
Torakolomber omurga enfeksiyonunun tedavisi, hastanın semptomlarının ciddiyetine ve nörolojik kompresyon ve kemik yıkımının ciddiyetine bağlıdır. Hastalar, enfeksiyona neden olan spesifik bakteri tipini belirlemek için başlangıçta ince iğne aspirasyonu (İİA) veya kapalı kemik biyopsisi ve kültürü için sevk edilir. Biyopsi veya aspirasyonun başarısız olduğu ve sonuçların belirsiz olduğu hastalar açık biyopsi için düşünülebilir. Hastalar genellikle enfeksiyon ortadan kalkana kadar 4-8 hafta boyunca güçlü antibiyotiklerle tedavi edilir. Spinal instabilite, belirgin deformite ve/veya nörolojik defisit varsa hastalar genellikle cerrahi debridman için endikedir. Sepsise neden olan bir paravertebral apse veya herhangi bir büyüklükteki epidural apse, genellikle acil cerrahi müdahalenin bir göstergesidir.
